Wersje

12
Wersja Data zmiany Autor Opis Akcje
2015-03-16 13:56:29  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole short zmieniło wartość z 'Opis muzeum' na 'o-muzeum'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
shortOpis muzeumo-muzeum
2015-03-16 14:09:22  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole _important wypełniono wartością 'true'

Pole _important_till wypełniono wartością '2015-12-31 00:00:00'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_importantpuste1
_important_tillpuste2015-12-31 00:00:00
2015-03-16 14:09:59 

Pole _archived wypełniono wartością 'true'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_archivedpuste1
2015-03-16 14:09:59 
Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
2015-03-16 14:11:27  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole publishto zmieniło wartość z '2015-03-16 00:00:00' na '2015-12-31 00:00:00'

Pole _archived zmieniło wartość z 'true' na 'false'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
publishto2015-03-16 00:00:002015-12-31 00:00:00
_archived1puste
2015-03-16 14:49:53  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole full zmieniło wartość z '<p> <span style="font-size:0.95em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Gł&oacute;wnym Mieście w Gdańsku. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> ' na '<p> <span style="font-size:1em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Gł&oacute;wnym Mieście w Gdańsku. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> '

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
full

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Głównym Mieście w Gdańsku. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Głównym Mieście w Gdańsku. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

2015-03-16 15:08:48  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole _important zmieniło wartość z 'true' na 'false'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_important1puste
2015-03-17 11:22:47  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole full zmieniło wartość z '<p> <span style="font-size:1em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Gł&oacute;wnym Mieście w Gdańsku. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> ' na '<p> <span style="font-size:1em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbior&oacute;w fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> '

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
full

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie, Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych, zbiory fotograficzne prezentuje Gdańska Galeria Fotografii na Głównym Mieście w Gdańsku. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim niedawno powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbiorów fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

10  2015-03-20 15:37:56  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole full zmieniło wartość z '<p> <span style="font-size:1em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbior&oacute;w fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> ' na '<p> <span style="font-size:1em;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dw&oacute;ch instytucji &ndash; Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Gł&oacute;wny to p&oacute;źnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do cel&oacute;w muzealnych w latach 1867&ndash;1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794&ndash;1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbior&oacute;w stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759&ndash;1814), złożona z kilku tysięcy obraz&oacute;w, rysunk&oacute;w i rycin mistrz&oacute;w europejskich od końca XV do początk&oacute;w XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.<br /> <br /> Zalążek zbior&oacute;w Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponat&oacute;w (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy &ndash; rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbior&oacute;w odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńc&oacute;w Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.<br /> <br /> Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbior&oacute;w zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmat&oacute;w i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.<br /> W roku 1956 z wojennej tułaczki wr&oacute;cił tryptyk <em>Sądu Ostatecznego</em> Hansa Memlinga oraz część zbior&oacute;w malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbior&oacute;w i koncepcje samodzielnych p&oacute;źniej muze&oacute;w, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.<br /> Muzeum Narodowe w Gdańsku, w kt&oacute;rego gł&oacute;wnym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddział&oacute;w. W Oliwie, w Pałacu Opat&oacute;w mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbior&oacute;w fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku J&oacute;zefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.</span></span></p> '

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
full

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbiorów fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

Muzeum Narodowe w Gdańsku, dziedziczące zbiory i tradycje dwóch instytucji – Muzeum Miejskiego (1870) i Muzeum Rzemiosł Artystycznych (1881), należy do najstarszych w Polsce. Gmach Główny to późnogotycki klasztor franciszkański, adaptowany do celów muzealnych w latach 1867–1871. Muzeum Miejskie zawdzięczało ekonomiczne warunki rozwoju Fundacji Carla G. Klosego (1794–1868), natomiast zasadniczy trzon jego zbiorów stanowiła kolekcja Jacoba Kabruna (1759–1814), złożona z kilku tysięcy obrazów, rysunków i rycin mistrzów europejskich od końca XV do początków XIX wieku, przekazana miastu testamentem właściciela.

Zalążek zbiorów Muzeum Rzemiosł Artystycznych powstał dzięki zakupieniu w 1881 roku kolekcji Ludwika Garbego, składającej się z kilku tysięcy eksponatów (meble, fajanse i wyroby z metali kolorowych). Średniowieczną rzeźbę gdańską i pomorską przekazywały do muzeum kościoły, a cechy – rzemiosło artystyczne. Ważną rolę w powiększaniu zbiorów odegrały darowizny i legaty rodzin gdańskich i pomorskich. Wszystkie nazwiska darczyńców Muzeum przechowuje we wdzięcznej pamięci i na kartach swojej historii.

Pod koniec II wojny światowej budynek uległ zniszczeniu w 65%, znaczna cześć zbiorów zaginęła (między innymi całkowicie zniknęły działy numizmatów i sztuki Dalekiego Wschodu), ucierpiały zasoby biblioteki i dokumentacja muzealna. Pierwszą powojenną ekspozycję otwarto w 1948 roku.
W roku 1956 z wojennej tułaczki wrócił tryptyk Sądu Ostatecznego Hansa Memlinga oraz część zbiorów malarstwa, rysunku i rycin. W latach 60. XX wieku, w organizacyjnych ramach instytucji powstały zalążki zbiorów i koncepcje samodzielnych później muzeów, takich jak Centralne Muzeum Morskie (Narodowe Muzeum Morskie), Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta Gdańska.
Muzeum Narodowe w Gdańsku, w którego głównym gmachu mieści się Oddział Sztuki Dawnej, posiada jeszcze sześć oddziałów. W Oliwie, w Pałacu Opatów mieści się Oddział Sztuki Nowoczesnej, a w Spichlerzu Opackim Oddział Etnografii. Zielona Brama jest miejscem wystaw czasowych i siedzibą zbiorów fotograficznych Gdańskiej Galerii Fotografii. W dworku Józefa Wybickiego, w Będominie koło Kościerzyny, jest Muzeum Hymnu Narodowego, a w Waplewie Wielkim powołano do życia Muzeum Tradycji Szlacheckiej.

11  2016-01-02 10:20:14 

Pole _archived wypełniono wartością 'true'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_archivedpuste1
12  2016-01-02 10:20:14 

Pole publishto zmieniło wartość z '2015-12-31 00:00:00' na '2016-01-02 00:00:00'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
publishto2015-12-31 00:00:002016-01-02 00:00:00
13  2016-01-02 10:20:14 

Pole _important_till zmieniło wartość z '2015-12-31 00:00:00' na wartość pustą

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_important_till2015-12-31 00:00:00puste
14  2016-01-02 10:20:14 
Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
15  2016-02-19 10:22:15  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole publishto zmieniło wartość z '2016-01-02 00:00:00' na '2017-01-31 00:00:00'

Pole _archived zmieniło wartość z 'true' na 'false'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
publishto2016-01-02 00:00:002017-01-31 00:00:00
_archived1puste
16  2017-02-05 17:14:17 

Pole _archived wypełniono wartością 'true'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
_archivedpuste1
17  2017-02-05 17:14:17 

Pole publishto zmieniło wartość z '2017-01-31 00:00:00' na '2017-02-05 00:00:00'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
publishto2017-01-31 00:00:002017-02-05 00:00:00
18  2017-07-28 13:04:30  Pawel_Burian Pawel_Burian
Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
19  2017-07-28 13:05:08  Pawel_Burian Pawel_Burian
Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
20  2017-07-28 13:07:09  Pawel_Burian Pawel_Burian

Pole publishto zmieniło wartość z '2017-02-05 00:00:00' na '2020-01-31 00:00:00'

Pole _archived zmieniło wartość z 'true' na 'false'

Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
publishto2017-02-05 00:00:002020-01-31 00:00:00
_archived1puste
21  2017-07-28 13:10:46  Pawel_Burian Pawel_Burian
Podgląd
Zamknij
PolePrzedPo
12

Przeczytaj o systemie i przetwarzanych w nim danych

Tożsamość administratora systemu
Administratorem Scentralizowanego Systemu Dostępu do Informacji Publicznej (SSDIP), który służy do udostępniania podmiotowych stron BIP jest Minister Cyfryzacji, mający siedzibę w Warszawie (00-583) przy Al. Ujazdowskich 1/3, który zapewnia jego rozwój i utrzymanie. Minister Cyfryzacji w ramach utrzymywania i udostępniania systemu SSDIP zapewnia bezpieczeństwo publikowanych danych, wymagane funkcjonalności oraz rejestrowanie i nadawanie uprawnień redaktorów BIP dla osób wskazanych we wnioskach podmiotów zainteresowanych utworzeniem własnych stron podmiotowych przy użyciu SSDIP zgodnie z art. 9 ust. 4 pkt 3 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429).
Minister Cyfryzacji, jako administrator systemu SSDIP jest jednocześnie administratorem danych osób wnioskujących o dostęp do SSDIP w celu utworzenia podmiotowych stron BIP oraz osób wyznaczonych do ich redagowania.
Tożsamość administratora danych
Administratorem danych osobowych przetwarzanych w systemie SSDIP w zakresie osób wnioskujących o utworzenie podmiotowej strony BIP oraz osób wyznaczonych do ich redagowania (redaktorów podmiotowych stron BIP) jest Minister Cyfryzacji.

Administratorami danych publikowanych na podmiotowych stronach BIP utworzonych w ramach SSDIP są podmioty, które daną stronę podmiotową BIP utworzyły. Podmioty te decydują o treści danych, w tym treści i zakresie danych osobowych publikowanych na podmiotowych stronach BIP, ich rozmieszczeniu, modyfikacji i usuwaniu.
Minister Cyfryzacji, jako Administrator systemu SSDIP w odniesieniu do materiałów publikowanych na podmiotowych stronach BIP jest podmiotem przetwarzającym. Może on ingerować w treść materiałów publikowanych na poszczególnych stronach podmiotowych BIP jedynie w przypadku, gdy właściwy podmiot, który daną stronę utworzył i nią zarządza utracił do niej dostęp lub z innych przyczyn utracił nad nią kontrolę.
Dane kontaktowe administratora systemu SSDIP
Z administratorem systemu SSDIP można się skontaktować poprzez adres email mc@mc.gov.pl, pisemnie na adres siedziby administratora, lub na adres ul. Królewska 27, 00-060 Warszawa.
Dane kontaktowe inspektora ochrony danych osobowych
Administrator systemu SSDIP wyznaczył inspektora ochrony danych, z którym może się Pani/Pan skontaktować poprzez email iod@mc.gov.pl lub listownie – na adres ul. Królewska 27, 00-060 Warszawa. Z inspektorem ochrony danych można się kontaktować wyłącznie w sprawach dotyczących przetwarzania danych osobowych osób składających wnioski o udostepnienie SSDIP, redaktorów poszczególnych stron BIP, oraz incydentów bezpieczeństwa.
W sprawach przetwarzania danych osobowych zawartych w treści materiałów publikowanych w ramach poszczególnych stron podmiotowych, należy się kontaktować z inspektorem ochrony danych podmiotu, którego strona BIP dotyczy, ich redaktorem lub kierownictwem podmiotu, który daną stronę podmiotowa BIP utworzył.
Cele przetwarzania i podstawa prawna przetwarzania
Celem przetwarzania danych publikowanych na stronach podmiotowych BIP przez poszczególne podmioty jest udostępnienie informacji publicznej wytworzonej w urzędzie i dotyczącej działalności urzędu. Podstawę prawną publikacji stanowi wypełnienie obowiązku prawnego, o którym mowa w art. 8 oraz art. 9 ust 2 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
Celem udostępniania systemu SSDIP przez Ministra Cyfryzacji jest umożliwienie podmiotom zobowiązanym, o których mowa w art. 4 ust 1 i 2 ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej, utworzenia i prowadzenia własnych stron BIP (co wynika z art. 9 ust. 4 pkt 3 oraz art. 9 ust. 4a ww. ustawy).
Odbiorcy danych lub kategorie odbiorców danych
Dane osobowe w zakresie imienia, nazwiska, nr telefonu, nr faksu dotyczące redaktorów podmiotowych stron BIP oraz dane osobowe publikowane w ramach treści materiałów zamieszczanych na poszczególnych podmiotowych stronach BIP są danymi udostępnianymi publicznie bez żadnych ograniczeń, w tym Centralnemu Ośrodkowi Informatycznemu w Warszawie przy Alejach Jerozolimskich 132-136, któremu Ministerstwo Cyfryzacji powierzyło przetwarzanie danych przetwarzanych w ramach platformy SSDIP.
Okres przechowywania danych
Dane dotyczące osób wnioskujących o udostępnienie systemu SSDIP oraz dane osób wyznaczonych na redaktorów stron podmiotowych przechowywane są przez czas, w jakim osoby te pełniły swoje funkcje oraz przez okres wskazany w przepisach prawa po okresie, w którym osoby te przestały pełnić swoje funkcje.
Dane osobowe osób zawarte w materiałach publikowanych w ramach podmiotowych stron BIP przechowywane są przez okres ustalony przez osoby zarządzające treścią tych stron.
Prawa podmiotów danych
Osoby, których dane są przetwarzane w systemie głównym SSDIP, w tym osoby składające wnioski o przyznanie dostępu do SSDIP oraz osoby będące redaktorami podmiotowych stron BIP, mają prawo dostępu do swoich danych, prawo do sprzeciwu, prawo ograniczenia przetwarzania oraz prawo żądania ich sprostowania oraz usunięcia po okresie, o którym mowa powyżej. Z wnioskiem w sprawie realizacji ww. praw należy się zwracać do administratora systemu tj. Ministra Cyfryzacji lub wyznaczonego inspektora ochrony danych na adres iod@mc.gov.pl.
Osoby, których dane są publikowane w ramach treści materiałów zamieszczanych na podmiotowych stronach BIP maja prawo dostępu do danych, prawo do sprzeciwu, prawo do ograniczenia przetwarzania, prawo żądania ich sprostowania oraz usunięcia po okresie, w którym ich publikacja jest wymagana. Z wnioskiem w sprawie realizacji ww. praw należy się zwracać do administratora danych podmiotu, którego dana strona BIP dotyczy, lub wyznaczonego przez niego inspektora ochrony danych.
Prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego
Osobom, których dane są przetwarzane w systemie SSDIP lub na podmiotowych stronach BIP publikowanych przez poszczególne podmioty przysługuje prawo wniesienia skargi do organu nadzorczego zajmującego się ochroną danych tj. do Prezesa Urzędu Ochrony Danych Osobowych (PUODO) z siedzibą w Warszawie przy ul. Stawki 2, 00-193 Warszawa.
Informacja o dobrowolności lub obowiązku podania danych
Przetwarzanie danych osobowych osób składających wnioski o dostęp do SSDIP oraz osób wyznaczonych do redakcji poszczególnych stron podmiotowych BIP jest niezbędne dla zapewnienia kontroli dostępu i wynika z przepisu prawa, tj. art. 9 ust. 4 pkt 3 oraz art. 9 ust. 4a ustawy z 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. z 2019 r. poz. 1429) oraz § 15 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej (Dz. U. Nr 10, poz. 68), w związku z art. 20a ustawy z dnia 17 lutego o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne (Dz. U. z 2019 r. poz. 700, 730, 848, 1590 i 2294) i przepisami rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 12 kwietnia 2012 r. w sprawie Krajowych Ram Interoperacyjności, minimalnych wymagań dla rejestrów publicznych i wymiany informacji w postaci elektronicznej oraz minimalnych wymagań dla systemów teleinformatycznych (Dz.U. z 2017 r. poz. 2247).
Publikowanie danych osobowych na stronie systemu SSDIP oraz na podmiotowych stronach BIP jest dopuszczalne tylko wtedy, jeśli wynika z przepisów prawa, lub jeśli administrator danych uzyskał zgodę tych osób na ich publikację.



Zapoznałem się..